Αγχόνη
Το όνομα μου είναι Μαίρη...
Μα μάγισσα μ' αποκαλούν και του διαβόλου πόρνη
θανατική ποινή μου ρίξανε κρεμώντας με σ' αγχόνη
Γιατί τη νύχτα τίμησα και φόρεσα το σάββανο της
η ψυχή μου μέσα στο σκοτάδι βρήκε το βάλσαμο της
Η αναπνοή μου χάνεται εν όσω σφίγγει το σχοινί
το περιδέρεο που το λαιμό μου αιώνια θα κοσμεί
Κι τη ζωή ο δήμιος μου παίρνει τραβώντας το μοχλό
μα σαν ματώσει η σελήνη απ τις λάσπες θα εγερθώ
Και κατάρρα θα σας ρίξω απο τη κρεμάλα πάνω
θάνατος πάνω σας να πέσει και ας είναι να πεθάνω
με τη θηλιά που με τυλίγει κι ολοένα με σκοτώνει
γιατί εδώ θ' αναστηθώ ξανά επάνω στην αγχόνη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου