ad




Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

An English poem-" AURORA BOREALIS"


 AURORA BOREALIS


I saw the lights from an other world,
it was the time for the dancers of the night.
I heared the melody of Valkyries' song,
Valhala's bells were ringing, sky was on fire.

Flames were dancing on the lake's surface,
and made the cold water turn in to ice.
A blue shine suddenly hit me on my face,
at the deep i saw a swan so nice.

The spirits came down to reach for a new birth,
the wind blew and chilled the beauty swan.
A magic fog  covered the whole Earth ,
somehow the stars and snow  became one.

And i stayed alone searhing for the blood-path, 
that the pure bird would probably left behind
but there wasn't  nothng  more of that,
it was just an angel who tried to hide.

I fell down, with no one to hold me,
  i found a broken mirror in the snow's depth.
 Throught the glass ,i heard  a voice that told me:
"swan took your death…away in despair”

Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2016

Ασκός (εμπνευσμένο απο το χαρακτικό του Otto Dix "Ο Πόλεμος")

Ασκός
(εμπνευσμένο από το χαρακτικό του  Otto Dix "Ο Πόλεμος")


Είμαι ένας αιμάτινος ασκός,
ή ίσως πάλι να είμαι ένα ζώο λαβωμένο
που κάποιοι πετάξανε, μέσα στα αίματα πνιγμένο.
Η όρασις μου χάθηκε στην αίχλιν του θανάτου
κι ένα κουφάρι έγινα στις λάσπες κάποιου βάλτου.

Είμαι μια έμψυχη μαριονέτα,
σε κουκλοθέατρο ν΄ αναπαριστά μια κτηνωδία,
κάνει τη γνήσια ζωή όμοια με παρωδία.
Τα βρώμικα μεγάλα χέρια κινούν τα νήματα μου,
τρέποντας τα εκτρώματα τους σε ανομήματα μου.

Είμαι ένα υπάκουο ρομπότ,
με όπλα καλά, δείγματα προηγμένου πολιτισμού,
 τους πιο πιστούς υπηρέτες του υψηλού εγωισμού.
  Άβουλο πιόνι σε παρτίδα στημένη από καιρό,
  όσο κι αν μάταια τρέχω να ξεφύγω δε μπορώ. 

Είμαι μια διαμελισμένη κούκλα,
Βλέπεις και συ τα μάτια μου που σαν του τρελού σαλεύουν;
Μέσα στο χαράκωμα κάποιο ίχνος ζωής  γυρεύουν.
Κι άλλα κομματιασμένα σώματα τριγύρω μου θα βρείς ,
μα τυχερός να είσαι και γνώριμα πρόσωπα μη δεις!

Είμαι καλή των σκουληκιών τροφή,
με σαπισμένη σάρκα που 'χει στο κόκκαλο κολήσει,
κορμί και καύκαλο που οι σφαίρες έχουνε τρυπίσει.
Θαμμένος στις λάσπες, αιώνια θα κείτομαι εδώ
τι είναι  συν ένα πτώμα σε όλο τούτο το χαμό;

Κλόουν

Κλόουν
Σε δωμάτιο μυστικό που τους χειρότερους σου φόβους ζωντανεύει 
ένας θλιμμένος κλόουν κάθεται ,τη ζωή που έχασε γυρεύει.

Ευτυχισμένος ήταν κάποτε στο τσίρκο σαν κόλπα έκανε πολλά
μα το κακό ανέτειλε απο μέσα του, κάθε σκοτεινή πλευρά.

Έπαυσε να χαμογελά και ν' ανεβαίνει πάνω στη ξύλινη σκηνή
καταραμένος ήταν μια στο κακό και μια στο καλό μέσα να ζει.

Έτσι τη κατάσταση στα χέρια του πήρε γι ακόμη μια φορά
και το λαιμό του όμορφα στόλισε, περνώντας γύρω του σφικτή θηλιά.

Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2016

Καρουζέλ

Καρουζέλ

Στο καρουζέλ του θανάτου έχεις παγιδευτεί σε καταδίκη γύρω γύρω να γυρνάς.
Μάταια  προσπαθείς κάτω να πηδήξεις  πουθενά πέρα από εδώ δε μπορείς να πας
Καλώς ήρθες στο καρουζέλ της φυλακής.

Όμορφα είναι στολισμένο, με ασημένιες  άμαξες και  άλογα που ανεβοκατεβαίνουν 
και ανάμεσα τους βλέπεις μπαλαρίνες όμορφες  γύρω απ τον άξονα τους να χορεύουν.
Στο καρουζέλ είσαι της φαντασίας.

Ένας κρυστάλλινος μονόκερος στο κέντρο σαν πέσει η νύχτα ψέλνει ένα άσμα θλιβερό,
γιατί κι αυτός στο καρουζέλ πάνω φυλακίστηκε, άθελα του πριν από πολύ καιρό.
Στο καρουζέλ είσαι της μαγείας.

Κι αν ονειρεμένα φαίνονται και τόσο εκλεπτυσμένα αλλόκοσμα  πως όλα είναι εδώ,
σαν τα μεσάνυχτα  το άσμα του μονόκερου ηχήσει καθετί αλλάζει με τρόπο μαγικό.
Στο καρουζέλ είσαι του σκότους.

Τ άλογα αγριεύουν, οι άμαξες παίρνουν φωτιά ,οι χορεύτριες πλέον το κακό υπηρετούν,
το μόνο που ακέραιο  παραμένει, είναι ο μονόκερος που να τον βλάψουν δε μπορούν.
Στο καρουζέλ είσαι  της φρίκης.

Οι γυάλινοι τριγύρω τοίχοι σε ξεγελούν και της ελευθερίας σου δίνουν τη ψευδαίσθηση,
μα αργά πια καταλαβαίνεις πως  με το υπαρκτό κι ανθρώπινο παύεις να έχεις αίσθηση.
Στο καρουζέλ βρίσκεσαι της κόλασης!