Τhe Phantom of the.... "Opera"!

  Όπερα

Έρωτες που σε νύχτες φαντασίας μέσα άνθισαν

πάνω χαράχθηκαν σε γυάλινες ψυχές που ράγισαν

Ψίθυροι άλλων εποχών ξανά τώρα ζωντανεύουν

φωνές από το χάος το μυαλό μου σαγηνεύουν.

Δαχτυλιές πάνω σε πιάνο που χει πια ξεκουρδιστεί

μελωδία ισχνή και άηχη αδυνατεί να ακουστεί.

Το φάντασμα να ξυπνήσει απ τον ύπνο το βαθύ

στη ζωή πίσω να το φέρει κι απο τις σκιές να βγει.

Ψυχρός με χτύπησε αέρας στο πρόσωπο μ' ορμή

και στο θεωρείο πάνω είδα μια γνώριμη μορφή.

Ήταν ο άνδρας με τη μάσκα που χει πλέον σπάσει

και το μίσος μέσα του λαχταρούσε να ξεσπάσει.

Τη χαμένη μούσα του οδυνηρά αποζητούσε

παντοτινά μαζί της να ενωθεί επιθυμούσε.

Μα σαν εμένα αντίκρισε γύρισε στο σκοτάδι

άυλος ξανάγινε και επέστρεψε στον Άδη.

Έμεινα πίσω να ψάχνω τον εαυτό μου στα χαλάσματα

στ' αυτιά μου έφταναν του παρελθόντος άσματα.

και σαν τις στιγμές αναπολούσα γεμάτες από πάθη

γύρω απ' τα πόδια μου ξεπρόβαλαν νέα γαλάζια άνθη...

Απολογία του Dorian Gray..

ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ DORIAN GRAY

Μπροστά σε καμβά γδαρμένο, στέκομαι καθώς παρατηρώ..

Η γνώριμη πόσο άλλαξε όψη, με κάνει ν' απορώ.

Είμαι εγώ όντως αυτός, που ώρα τόση με κοιτάζει;

Στα μάτια με καρφώνει, τα σωθικά μου αναταράζει.

Σημαδεμένο πρόσωπο, από ανεξίτηλες ουλές.

Πάνω του όλες χαράχθηκαν,του κορμιού μου οι πληγές.

Είδωλο τερατώδες ,που απέναντι μου αντικρίζω,

μα κάτω από αυτό, τον εαυτό μου αναγνωρίζω.

Στου σφάλματος μου μέσα, παγιδεύτηκα τη τιμωρία,

όταν με το κακό αθέμιτη, σύναψα συμφωνία.

Τη ματαιοδοξία μου ,θα ξεπληρώνω αιώνια,

ακόμα κι αν ο ίδιος μένω, όσο περνούν τα χρόνια.

Αντί για μένα η μορφή μου στο πορτραίτο θα γερνάει

κι ο Σατανάς μέσα από αυτό τη ψυχή θα μου ρουφάει...

Αlice..In Madness!!!

Φρενοκομείο

Tο κορίτσι στο δωμάτιο επτά, μια ιστορία μου 'πε μυστική,

πως στον ύπνο της κάποτε επισκέφτηκε μια χώρα μαγική.

Αλλόκοτα πλάσματα γνώρισε και πράγματα έμαθε πολλά,

μα σαν τα αποκάλυψε να της αλλάξουν θέλησαν μυαλά

 Σε κρεβάτι την έδεσαν και παγωμένο της ρίξανε νερό,

έτσι η μικρούλα Αλίκη τρόφιμος κατέληξε εδώ.

λοβοτομή της έκαναν το κόσμο των θαυμάτων να ξεχάσει

όταν  απ το καθρέφτη πέρασε που τώρα έχει σπάσει

Μαζί της κλείστηκα και γω σε ασημένια μέσα φυλακή

 το μαγικό χάπι μου πρόσφεραν με κόκκινο να πιω κρασί.

Κι αν στο λαγούμι δεν έπεσα,στη ίδια βρίσκομαι χώρα

όπου όλα είναι δυνατά και δε κυλά ποτέ η ώρα. 

Στο φρενοκομείο καμία θέση δεν κατέχει ο πόνος

και σε ρολόγια ραγισμένα έχει παγιδευτεί ο χρόνος

Εσώκλειστη στο λευκό κελί μου θέλω παντοτινά να μείνω

υπάκουο πιόνι στη σκακιέρα σας ποτέ μου να μη γίνω.

Η Καδένα του Θανάτου

Καδένα

Θα έδινα και τη ζωή μου γι' αυτή τη καδένα.Τι κι αν έχω τόσες!

Πρώτη φορά το βλέμμα μου έπεσε πάνω της προχθές.Όταν επέστρεφα στο πληκτικό χωριό μου, ύστερα από τη καθιερωμένη βόλτα στη πόλη για ψώνια.Κάθε μέρα που την έβλεπα στη βιτρίνα, τη λαχταρούσα όλο και περισσότερο.Όμως..ήταν πολύ ακριβή..Έτσι σκέφτηκα να κάνω μια μικρή ζαβολιά..Την ήθελα πολύ και θα την αποκτούσα! 

Θα κατέβαινα απ' τη άμαξα, θα έμπαινα στο μαγαζί και όταν ο κοσμηματοπώλης θα ήταν απασχολημένος θα την άρπαζα και θα έτρεχα. 

Μα..δε απέκτησα ποτέ τη όμορφη καδένα..Παρά μόνο ένα στεφάνι που τώρα το κεφάλι μου κοσμεί.Γιατί σαν τρέχοντας πέρναγα το δρόμο..ένα όχημα μου πήρε τη ζωή.

Silent...

There are days that i don't want to speak... i just prefer the silent...Sometimes it can be, more loudly even than the sound of a bell. Sink in the blessing darknest and you might find yourself.. Embrace your dark side and get in the deadly dance of the night.It could bring you to light..

Ποίημα που διακρίθηκε με το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό ποίησης με θέμα τον Lοrd Byron

TO ΚΟΥΦΑΡΙ

Αναδυόμενος από τις λάσπες, αλλόκοτη οντότητα, παράδοξα και μάλλον από σπόντα να βρέθηκα στο κόσμο το δικό σας. Ύπαρξη δίχως ψυχή, σαν κοπτικό δοχείο. Ποιά είναι η θέση μου εδώ; Δεν είμαι παρά ένα περιπλανώμενο παράσιτο.

Είμαι το σάπιο της κοινωνίας σας κουφάρι.

Παρακαλώ κόσμε, καλύτερα μείνε μακριά μου! Eίμαι ένας «κακός-- τρελός με συμπεριφορές επικίνδυνες να μάθεις». Μεγαλωμένος έκφυλα βούτηξα σ' ένα χαρέμι ακολασιών, δεν είμαι το σωστό πρότυπο για σένα βρετανέ άριστε άντρα.

Είμαι το σάπιο της κοινωνίας σας κουφάρι.

Από μικρός διδάχτηκα σ' όλες τις αμαρτίες, εξόριστος των Ιλισίων Πεδίων, έχω πλέον εξασφαλίσει  τη θέση μου στη κόλαση.  Στις πορσελάνινες κι εύθραυστες  μάσκες σας, διακρίνω από κάτω τη σαπίλα, ψυχές πιο βρώμικες από τη δική μου.

Μα ξέχασα, είμαι μια παρωδία.

Κοράκι μαύρο φτιαγμένο από πίσσα, πάνω στο βρετανικό χιόνι των αγνών παρθένων.

 O σπόρος μου εμφυτεύεται, ολοένα μεγαλώνει και σας μολύνει. Kοιτάξτε με ! Είμαι ο Δον που περιγελάτε. Ο έκφυλος-αμαρτωλός, ο γυναικάς, ο πότης, ο κακοποιός.

Ναι είμαι Λόρδος και παρωδία.

Παριστάνω το αριστοκράτη βρικόλακα και διασκεδάζω με τρόπους που σας ενοχλούν. Βρίσκω την απόλαυση στη πιο σιχαμένη διστροφή και απο το θρόνο που ο σατανάς μου προσέφερε ,γελώ μαζί σας ταπεινοί αμνοί .

Υπέροχες φλόγες στη κόλαση θα με υποδεχτούν. 

Μα θα σας αφήσω αλήθεια και θα φύγω.Είναι η ώρα να ριχτώ στα όπλα και με δόξα τις πύλες του Άδη να διαβώ.Σ' ελληνικά εδάφη θα χω πεσει πολεμώντας για μία ιδέα .

Τιμή στη μάχη το θάνατο να βρώ, σαν άλλος Αχιλλέας. 

Υπέροχες φλόγες στη κόλαση θα με υποδεχτούν .

Ακολουθώντας μόνος μου το δρόμο των βουνών ,σε κατάσταση απόλυτης ελευθερίας, θα σπάσω τα δεσμά της κάθε αλυσίδα και θα συνάψω τη δική μου συμφωνία με το διάβολο.Eμπρός να πάτε να φτύσετε πάνω στο ταφο μου

γιατι εγώ: «τώρα θα πάω να κοιμηθώ, καληνύχτα!»