Ποίημα που διακρίθηκε με το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό ποίησης με θέμα τον Lοrd Byron

TO ΚΟΥΦΑΡΙ

Αναδυόμενος από τις λάσπες, αλλόκοτη οντότητα, παράδοξα και μάλλον από σπόντα να βρέθηκα στο κόσμο το δικό σας. Ύπαρξη δίχως ψυχή, σαν κοπτικό δοχείο. Ποιά είναι η θέση μου εδώ; Δεν είμαι παρά ένα περιπλανώμενο παράσιτο.

Είμαι το σάπιο της κοινωνίας σας κουφάρι.

Παρακαλώ κόσμε, καλύτερα μείνε μακριά μου! Eίμαι ένας «κακός-- τρελός με συμπεριφορές επικίνδυνες να μάθεις». Μεγαλωμένος έκφυλα βούτηξα σ' ένα χαρέμι ακολασιών, δεν είμαι το σωστό πρότυπο για σένα βρετανέ άριστε άντρα.

Είμαι το σάπιο της κοινωνίας σας κουφάρι.

Από μικρός διδάχτηκα σ' όλες τις αμαρτίες, εξόριστος των Ιλισίων Πεδίων, έχω πλέον εξασφαλίσει  τη θέση μου στη κόλαση.  Στις πορσελάνινες κι εύθραυστες  μάσκες σας, διακρίνω από κάτω τη σαπίλα, ψυχές πιο βρώμικες από τη δική μου.

Μα ξέχασα, είμαι μια παρωδία.

Κοράκι μαύρο φτιαγμένο από πίσσα, πάνω στο βρετανικό χιόνι των αγνών παρθένων.

 O σπόρος μου εμφυτεύεται, ολοένα μεγαλώνει και σας μολύνει. Kοιτάξτε με ! Είμαι ο Δον που περιγελάτε. Ο έκφυλος-αμαρτωλός, ο γυναικάς, ο πότης, ο κακοποιός.

Ναι είμαι Λόρδος και παρωδία.

Παριστάνω το αριστοκράτη βρικόλακα και διασκεδάζω με τρόπους που σας ενοχλούν. Βρίσκω την απόλαυση στη πιο σιχαμένη διστροφή και απο το θρόνο που ο σατανάς μου προσέφερε ,γελώ μαζί σας ταπεινοί αμνοί .

Υπέροχες φλόγες στη κόλαση θα με υποδεχτούν. 

Μα θα σας αφήσω αλήθεια και θα φύγω.Είναι η ώρα να ριχτώ στα όπλα και με δόξα τις πύλες του Άδη να διαβώ.Σ' ελληνικά εδάφη θα χω πεσει πολεμώντας για μία ιδέα .

Τιμή στη μάχη το θάνατο να βρώ, σαν άλλος Αχιλλέας. 

Υπέροχες φλόγες στη κόλαση θα με υποδεχτούν .

Ακολουθώντας μόνος μου το δρόμο των βουνών ,σε κατάσταση απόλυτης ελευθερίας, θα σπάσω τα δεσμά της κάθε αλυσίδα και θα συνάψω τη δική μου συμφωνία με το διάβολο.Eμπρός να πάτε να φτύσετε πάνω στο ταφο μου

γιατι εγώ: «τώρα θα πάω να κοιμηθώ, καληνύχτα!»